Ξωτικό: Ταξίδι στο παρελθόν με βάρκα τις διαφημίσεις

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Ταξίδι στο παρελθόν με βάρκα τις διαφημίσεις

Διαφήμιση της Solid

Βουτιά στο ελληνικό παρελθόν, μέσω των διαφημίσεων! Οι ιδέες, τα προϊόντα και οι πρωτοπόροι

Την 1η Ιουλίου 1941 πριν από ένα ματς μπέιζμπολ μεταξύ των Brooklyn Dodgers και των Philadelphia Phillies μεταδόθηκε η πρώτη τηλεοπτική διαφήμιση διάρκειας 20 δευτερολέπτων. Μεταδόθηκε από το τηλεοπτικό δίκτυο WNBT (θυγατρική του τέως NBC, νυν NBC Universal), το οποίο και πληρώθηκε λίγο πάνω από 9 δολάρια για τη συγκεκριμένη μετάδοση.

Στην Ελλάδα η τηλεοπτική διαφήμιση όπως τη γνωρίζουμε σήμερα ήρθε πολλά χρόνια αργότερα. Αρχικά κυρίαρχο μέσο διαφήμισης είναι οι εφημερίδες, οι πιο βασικές δραστηριότητες είναι οι καταχωρήσεις με σκίτσα και γράμματα με το χέρι.

Έπρεπε να έρθει το 1948 για να κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτες ραδιοφωνικές διαφημίσεις και βγαίνουν στην επιφάνεια οι πρώτες οργανωμένες διαφημιστικές εταιρείες.

Την δεκαετία του '50 διαφημίζονται κυρίως καλλωπιστικά προϊόντα, ρούχα, κινηματογραφικές ταινίες και είδη καθαριότητας, όπως καθαριστικά και απορρυπαντικά, απαραίτητα εργαλεία για κάθε σωστή νοικοκυρά. Η διαφήμιση δεν αρκείται στη γνωστή έντυπη μορφή της αλλά επεκτείνεται στο ραδιόφωνο, τον κινηματογράφο και την κινηματογραφική γιγαντοαφίσα.

Η δεκαετία του 1960 υπήρξε περίοδος διαρκών ανατροπών. Όσο αναφορά την διαφήμιση, τα νέα διαφημιστικά σχήματα είναι πλήρως οργανωμένα ενώ η διαφήμιση δεν είναι πλέον δαπάνη αλλά επένδυση. Η πρώτη διαφημιστική φωτογραφία, οι πρώτες έγχρωμες καταχωρίσεις, η πρώτη γιγαντοαφίσα τοίχου αλλά και η απαρχή της παρουσίας της τηλεόρασης ως διαφημιστικό μέσο είναι πλέον γεγονός ενώ δημιουργείται η Ε.Δ.Ε.Ε. Παρόλα αυτά ο κλάδος είναι ακόμα στο περιθώριο.

Διαφήμιση της Λιπάσματα Γκουάνο του Περού

Το γκουανό είναι μια μια λεπτή ξηρή γκρίζα σκόνη με ιδιάζουσα οσμή. Απαντάται κυρίως στις νοτιοαμερικανικές ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού (Περού, Κολομβία, Βενεζουέλα κ.α.), σε παχιά στρώματα που σχηματίσθηκαν επί εκατοντάδες χρόνια. Η χημική σύστασή του ποικίλει ανάλογα με το χρόνο έκθεσης του στις διάφορες κλιματολογικές συνθήκες.

Διαφήμιση της Νivea

Όλα ξεκίνησαν το 1911, όταν ο φαρμακοποιός και οραματιστής επιχειρηματίας Δρ Oscar Troplowitz αναγνώρισε τις δυνατότητες του Eucerit, ενός γαλακτωματοποιητή που δημιούργησε ο χημικός Δρ Isaac Lifschütz. Το Eucerit κατέστησε δυνατή τη συγκράτηση νερού και λαδιού σε μία σταθερή κρέμα, και αρχικά προορίζονταν για χρήση στον ιατρικό τομέα. Ο δερματολόγος Καθηγητής Paul Gerson Unna εκτίμησε την εμπειρογνωμοσύνη του Dr. Lifschütz’ στον τομέα του και τον σύστησε στον Δρ Troplowitz, ο οποίος αμέσως αναγνώρισε ότι το γαλάκτωμα νερού σε λάδι θα έκανε την τέλεια βάση για μια καλλυντική κρέμα. Το μόνο που χρειαζόταν τώρα ήταν ένα όνομα.

Για το βρει, ο Δρ Troplowitz δεν χρειάστηκε παρά να εξετάσει περαιτέρω την ίδια την κρέμα. Εμπνεύστηκε από το κατάλευκο χρώμα της, την αποκάλεσε NIVEA - ένα όνομα που προέρχεται από τις λατινικές λέξεις nix (χιόνι) και nivis (του χιονιού).

Διαφήμιση της Astor

Έχουν περάσει έξι δεκαετίες από τότε που η οικογένεια Πολίτη, παρά το δύσκολο τοπίο που είχε αφήσει πίσω του στην Ελλάδα το πέρασμα του Β’ Παγκοσμίου αποφάσισε να ιδρύσει μια ελληνική βιομηχανία. Την ονόμασε Βιομηχανία Λεπίδων Ξυρίσματος και για συντομία... Βιολέξ. Εκείνα τα χρόνια οι καταλήξεις σε «-εξ» ήταν συνηθισμένες στην ελληνική παραγωγή. Σήμαιναν μια ματιά προς το εξωτερικό, μια ανάγκη για απόκτηση διεθνούς ταυτότητας, μια αισιοδοξία ότι οι χειρότερες μέρες της Ελλάδας είχαν περάσει ανεπιστρεπτί. Το πιο γνωστό προϊόν της Βιολέξ ήταν οι λεπίδες “Astor” –όποιος ξυρίζεται σε μπαρμπέρη θα τις γνωρίζει καλά.

Ο Αναστάσης Πολίτης, ένας άνθρωπος σπουδαγμένος στην Αμερική (και μάλιστα στο Χάρβαρντ, όπου τελείωσε τη Νομική), με κουλτούρα διεθνή και μυαλό επιχειρηματικό, φρόντισε αυτή η ανάγκη της Βιολέξ για διεθνή ταυτότητα να ικανοποιηθεί με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο. Το 1973, στο τότε εργοστάσιο της Βιολέξ στο Περιστέρι μια ελληνική πατέντα έγινε πραγματικότητα. Μια μικρή, ελαφριά πλαστική ξυριστική μηχανή που διαρκούσε για μερικές χρήσεις και μετά απλά πετιόταν. Ήταν το πρώτο απορριπτόμενο ξυριστικό μιας χρήσης στον κόσμο. Μέχρι τότε υπήρχαν μόνο οι κεφαλές μιας χρήσης, που άλλαζαν πάνω από ξυριστικές που κρατούσαν για χρόνια, αλλά το νέο προϊόν της Βιολέξ πήγαινε την εύχρηστη αυτήν ιδέα ακόμη πιο μακριά... (thesecretrealtruth)

Διαφήμιση της ΔΕΗ

Η πρώτη σοβαρή προσπάθεια για την εκμετάλλευση λιγνιτικών κοιτασμάτων στη χώρα μας άρχισε στο Αλιβέρι (Εύβοια) το 1873. Δυστυχώς μια φοβερή πλημμύρα το 1897 κατέστρεψε όλες τις επιφανειακές και υπόγειες εγκαταστάσεις εξόρυξης. Η εκμετάλλευση ξανάρχισε μετά τον πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο. Το 1922 η ετήσια παραγωγή έφθασε τους 23.000 τόνους και διατηρήθηκε μέχρι το 1927. Το επόμενο έτος η εκμετάλλευση σταμάτησε για οικονομικούς λόγους.

Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η ανάγκη εξηλεκτρισμού της χώρας οδήγησε στην απόφαση κατασκευής ατμοηλεκτρικού σταθμού στο Αλιβέρι, που θα λειτουργούσε αποκλειστικά με λιγνίτη.

Το 1951 ανέλαβε η ΔΕΗ την υπόγεια εκμετάλλευση των Ορυχείων στο Αλιβέρι, κατορθώνοντας να αυξήσει την παραγωγή σε 750 χιλιάδες τόνους το χρόνο και να τροφοδοτήσει μονάδες συνολικής ισχύος 230 MW. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 σταμάτησε η λειτουργία του λιγνιτωρυχείου Αλιβερίου.

Σήμερα η ΔΕΗ παράγει συνολικά περίπου 63 εκ. τόνους λιγνίτη σε ετήσια βάση. Η εντυπωσιακή ανάπτυξη των Λιγνιτωρυχείων της ΔΕΗ επιτρέπει στη χώρα μας να κατέχει τη δεύτερη θέση στην παραγωγή λιγνίτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την πέμπτη θέση στην Ευρώπη και την έκτη στον Κόσμο.

Διαφήμιση της Olympic Cruises

Διαφήμιση της Biozax

Διαφήμιση της Πετρογκαζ

Ο Ευάγγελος Παπαστράτος ήταν αυτός που πρώτος, αφού τελείωσε το σχολαρχείο, ασχολήθηκε με το εμπόριο του καπνού στις αρχές του 20ού αιώνα και έφτιαξε την πρώτη του εταιρεία "Παπαστράτος & Αυγερινός". Οι δουλειές πήγαιναν πολύ καλά και αργότερα η εταιρεία διευρύνθηκε με τη συμμετοχή και των αδελφών του και η έδρα της μεταφέρθηκε στην Αθήνα.

Το 1924 έως το 1926 χτίστηκαν οι μεγάλες αποθήκες καπνού στο Αγρίνιο (διατηρητέες σήμερα) και αργότερα έγιναν και άλλες αποθήκες και εργοστάσια και στον Πειραιά. Η εταιρεία της οικογένειας έγινε η σημαντικότερη βιομηχανία τσιγάρων της χώρας και έκανε γνωστό τον καπνό του Αγρινίου και στο εξωτερικό. Οι αδελφοί Παπαστράτου πάντοτε φρόντιζαν για τη γενέθλια πόλη τους και τη βοήθησαν πολύ με πλήθος έργων. Το 1933 ο δήμος Αγρινίου έδωσε το όνομά τους στον κεντρικότερο δρόμο της πόλης, την οδό Παπαστράτου. Τελευταίος απευθείας απόγονος των αδελφών Παπαστράτου ήταν ο Αναστάσιος Παπαστράτος γιος του Ιωάννη.