Συσκευές ηχογράφησης και αναπαραγωγής ήχου στο πέρασμα των χρόνων

Ραδιοφωνικοί δέκτες & σετ (από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω): Ραδιόφωνο Eumigette 382U - Ραδιοφωνικός δέκτης από την Nederlandse Radio Industrie (NRI) - Ραδιοφωνικός δέκτης NSF - Ραδιοφωνικός δέκτης NSF

Οι συσκευές που θα δείτε είναι από τις συλλογές εννιά από των μεγαλύτερων πνευματικών ιδρυμάτων και δείχνουν ένα ευρύ φάσμα τεχνικών και τεχνολογιών. Από τις ημέρες του φωνογράφου μέχρι την ψηφιακή εποχή, αυτές οι μηχανές παρέχουν μια λεπτομερή επισκόπηση της εξέλιξης των μηχανημάτων που χρησιμοποιούνται για την εγγραφή και αναπαραγωγή ήχων.



Υπήρξε μια μεγάλη ποικιλία φωνογράφων. Αρκετά μοντέλα, από τη χρήση σε γραφείο μέχρι και οικιακή χρήση, είχαν κατασκευαστεί από τον ίδιο τον Έντισον. Αυτοί οι φωνόγραφοι σαν τρομπέτα σύντομα ανταγωνίζονταν τα μοντέλα Puck από χυτοσίδηρο σε σχήμα λύρας και floral κόρνες. Η γερμανική ποιότητα σε συνδυασμό με τις χαμηλές τιμές τα έκανε ευρέως δημοφιλή μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα.

Lorelei

Ronéophone

Η γαλλική ομόλογός της, η Pathé Company, χρησιμοποίησε τις τεχνικές του Έντισον αλλά στη συνέχεια ανέπτυξε τη δική της φορμά εγγραφής, τον μεταξένιο κύλινδρο και τους πρώτους κέρινους δίσκους. Το 1938 εφευρέθηκε το πρώτο πραγματικά φορητό μηχάνημα εγγραφής με δίσκους από κερί για την απόλαυση των επιστημόνων. Οι φωνόγραφοι είχαν ξεπεραστεί μέχρι τη δεκαετία του 1920, αλλά οι κέρινοι κύλινδροι μπορούν να παίξουν σε μια παιχνιδομηχανή του 1998.

Η καινοτομία του δίσκου καταγραφής από shellac (μια ρητίνη που εκκρίνεται από ένα θηλυκό έντομο) και αργότερα από βινύλιο, παγίωσε την εικονική απεικόνιση του γραμμοφώνου, όπως φαίνεται στον πίνακα His master’s voice του Francis Barraud και αργότερα μετατράπηκε στην ετικέτα για την Gramophone.

Ο αρχικός πίνακας του Francis Barraud του Nipper που κοιτούσε έναν κυλινδρικό φωνόγραφο της Edison Bell

Τα γραμμόφωνα έγινα πιο ελαφριά. Μια ιδιαίτερη καινοτομία απευθυνόταν στα παιδιά και παρείχε τρία ποιηματάκια μαζί με εικόνες που εμφανίζονταν μαζί τους. Το εν λόγω γραμμόφωνο άνθισε μεταξύ του 1930 και τη δεκαετία του '50.

Παρά το γεγονός ότι ήταν ήδη γνωστές από τα τέλη του 19ου αιώνα, οι μαγνητικές κασέτες ηχογράφησης αναπτύχθηκαν στα 1930. Εξελίχθηκαν από ένα σύρμα στην ταινία, παρήχθησαν ευρέως κυρίως από την εταιρεία 3M και αποκαλούνταν "Scotch tape".

Μαγνητικά και ψηφιακά μέσα (από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω): Crown tape recorder - κασέτες Scotch Boy - συσκευή υπαγόρευσης της EMI - μαγνητόφωνο στούντιο Studer A820MR

Ο δίσκος και η ταινία εγγραφής έζησαν ευτυχισμένοι μαζί, καθώς η συσκευή υπαγόρευσης EMI συνδύαζε και τα δύο σε μία συσκευή εγγραφής. Τα μαγνητόφωνα χρησιμοποιήθηκαν ευρέως από τους δημοσιογράφους ειδήσεων τη δεκαετία του 1960. Τελικά, η Philips ξεκίνησε την κασέτα και το CD το 1963 και το 1978 αντίστοιχα.

από: europeana